DEMOKRATLAR KULÜBÜ : Menfur bir kampanya'ya tekzip, "yalan rüzgârı'na" reddiye!..

1 Ekim 2013 Salı

Menfur bir kampanya'ya tekzip, "yalan rüzgârı'na" reddiye!..

Sayın:

Prof. Dr. Davut Dursun Radyo Televizyon Üst Kurulu (RTÜK) Başkanı

ANKARA

Atv kanalında “Ben Onu Çok Sevdim” adında bir dizi gösterilmektedir. Bir kişinin kendisinden veya ailesinin izni alınmadan özel hayatının teşhir malzemesi yapılmasının, tartışılması gereken etik bir konu olduğunu düşünmekteyim. Basın yayın kurulları bunun yapılmasına ne ölçüde izin vermektedir? Veya hangi raddede engel olması gerekir? Yakın tarimizde saygın yerini almış bir babanın kızı olarak böylesine bir dizide babamın yer almasının ve imajının karartılmasının üzüntüsü içindeyim.

Dizinin başında yer alan, dizinin yöntemini belirleyen satırlarda:

“İzlediğiniz eser biyografi değildir. Tarihi şahsiyetlere saygı niteliği taşımaktadır. Gerçekliğin ötesinde geçen karakterler ve olaylarla örülü olan hikâyesi Adnan Menderes ve arkadaşlarının yürüdükleri yolda neler hissetmiş olabileceklerine ayna tutmaktadır.” denilmektedir.

Diziyi yapanlar demek ki, kendilerinde dizide yer alan şahsiyetlerin üzerinde istedikleri gibi oynamayı, yalan yanlış taraf tutan yorumu yapma hakkını kendilerinde görmektedirler. Bu bir biyografi değildir demek kendilerine yetse de ele aldıkları kişiler belli bir hayatı sürdürmüş gerçek kişilerdir. Yakın tarihimizin şahsiyetleridir. Dizide çizdikleri portreler de onların adını taşıdığı için onlara uygun ve gerçek olmalıdır. Aksi halde art niyetle onların adı bir maksat için kullanılıyor demektir. Dizinin daha ilk iki üç bölümünde tarihi şahsiyetlere gereken saygının gösterilmediği görülüyor. Yapımcıların ele aldıkları şahsiyetlere kendi keyiflerince gösterip, panayır kuklası gibi teşhir etmek hakkına sahip midirler?

Çarpıttıkları sadece kişiler de değildir.

Diziden örnekler vermek, kanıtlayıcı ayrıntıya girmek yazımın dışına taşmak olur.

Nilüfer BAYAR GÜRSOY

Bir tekini vereyim:

Ethem Menderes’in cinayet filmlerini andıran, ıssız bir tarlada eliyle koymuşçasına bulduğu bir cesedin cebinden bir mektup çıkarması gibi hayali kurgularla hem karakterleri hem olayları gerçekliğin ötesine sürüklemekteler. Bunu yaptıklarını, yapacaklarını “gerçekliğin ötesinde” demek suretiyle de çekinmeden açıklamakta ve hak saymaktalar.

Ülkeleri için hayatlarını adamış olan kişilerin, özellikle babam Celal Bayar’dan bahsediyorum, toplum önünde yanlış tanıtılmasına kimsenin hakkı olamaz. Yakın tarih olaylarının çarpıtılması da kimsenin yararına değildir. Bu dizi çeşitli safhalarını gözlediğimiz basın hayatımıza da yakışmamaktadır. Darbe dönemlerinin darbe dönemlerine ayak uyduran basın uygulamalarının geride kalmış olması gerekir. Darbelere maruz kalan kişiler hakkında yanlış yorumlar getirdiği için bu diziyi protesto ediyorum.

“Ben Onu Çok Sevdim” dizisi üzerine etik ve basın yayın kriterleri açısından kurulunuzca eğilmenizi ve hakkında karar almanızı umuyor, bekliyorum.

Saygılarımla, 29 Eylül 2013

Nilüfer Bayar Gürsoy

Nilüfer Gürsoy <nilufergursoy@gmail.com>

"Ben onu Çok Sevdim" dizisine itirazım hakkındaki yazımı yorumlamanızı beklerim.

Selâm ve sevgilerimle… Nilüfer GÜRSOY

YORUM, ELEŞTİRİ VE KATKILAR:

Muhterem Nilüfer Hanımefendi,

Fevkalâde isabetli bir itiraz yazısı yazmış ve bu kasıtlı rezalete çok yerinde itirazda bulunmuşsunuz, efendim. Ben seyredemiyorum. Ama anlatılanlardan çok rahatsız ve huzursuz oldum.

Bitip tükenmeyen bir kinle sürekli sinsice karalamalar yapılıyor… Demokrat Parti, dönemi ve değerli büyüklerimizle ilgili olarak!...

Türkiye'de pek çok kişi maalesef 1950-60 dönemi hakkında bilgiden yoksun veya çok yanlış, yanlı ve yalan bilgilere sahip. Okuma adetleri de olmadığından, bu gibi saçma, yapay ve sanal TV dizilerinden gerçek bilgi edindiklerini sanıyorlar…

Buna itirazın kanuni bir yolu olup olmadığını bilmiyorum, ama varsa mutlaka kullanılması gerektiği kanaatindeyim.

Sonsuz saygılarımı sunarım, Efendim.

Baysan Aygun BAYAR
Sent from my iPhone

On 29 Eyl 2013, at 20:58,

***

3. CUMHURBAŞKANIMIZ MUHTEREM ŞAHSİYET CELAL BAYAR 'IN KIZI VE DEMOKRAT PARTİ 8, 9, 10, 11. DÖNEMLER KÜTAHYA MİLLETVEKİLİ DR. NİLÜFER GÜRSOY HANIMEFENDİNİN; BİR TV KANALINDA GÖSTERİMDE OLAN “BEN O’NU ÇOK SEVDİM” ADLI DİZİ HAKKINDA; RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU RTÜK’E GÖNDERDİĞİ YAZISININ BİR ÖRNEĞİ TAKDİM EDİLMEKTEDİR.. İLGİ MEKTUBU BİZLERE ULAŞTIRAN SAYIN MUSTAFA NEVRUZ SINACI BEYEFENDİYE TEŞEKKÜR EDERİZ.

SAYGILARIMLA

SAMET OCAKOĞLU

From: naci.akin@tobb.org.tr
To: demokratlar.kulubu@gmail.com; gercek.demokrat@hotmail.com
Subject: RE: TEFRİKAYA REDDİYE; İTİRAZ VE TEKZİPTİR!.....
Date: Tue, 1 Oct 2013 12:53:02 +0000

Sayın Nilüfer Gürsoy Hanımefendi’nin RTÜK Başkanına hitaben yazmış olduğu itiraz yazısını canı gönülden destekliyorum. Bu konuyla ilgili olarak Manisa Olay Gazetesinde yayınlanan makalem ile 17 Eylül 2013 günü yapılan anma toplantısında yaptığım konuşmaya ilişkin haberi tekraren bilgilerinize sunuyorum. Bu konuda Demokratlar Kulübünün, Demokrat Parti Gençlik Kollarının, Manisa Menderes’in Işığı Derneğinin, Bursa İdealist Demokratlar Derneğinin, Demokratlar Platformunun ve bu amaca yönelik olarak kurulmuş dernek ve vakıfların müştereken ya da ayrı ayrı imza kampanyaları başlatmasının da yerinde olacağını düşünüyorum.

Saygılarımla

NACİ AKIN

http://www.manisaolaygazetesi.com/222-Makale-DEMOKRASİ%20ŞEHİTLERİMİZİ%20RAHMETLE%20VE%20MİNNETLE%20ANIYORUZ

http://www.manisaolaygazetesi.com/2915-haber-merhum-adnan-menderes-anildi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Cumhuriyet Halk Partisi; (CHP) TBMM Grup Başkanlığı ve Parti Genel Başkanlığı’na,

“Daha kuruluşundan beri, Türkiye Cumhuriyeti’nin ve CHP’nin en esaslı umdesini teşkil eden demokrasi prensiplerine tamamıyla tatbiki sayesinde refah ve saadete kavuşacağı kanaatine bağlanmış olan vatandaşların bütün memlekette ve bilhassa partimiz mensupları arasında en büyük ekseriyeti teşkil ettikleri şüphesizdir. İşte bu kanaatledir ki milletçe özlenen bu amacın gerçekleştirilmesi için lüzumlu gördüğümüz tedbirleri partimizin meclis grubuna arz ve teklif etmeyi borç bildik.

Atatürk’ün ölmez adına bağlı olan mukaddes Kurtuluş savaşımızdan doğan Türkiye Cumhuriyeti ilk Teşkilat–ı Esasiye Kanunu ile dünyanın belki en demokratik anayasasını meydana getirmiş ve bu sayede gerek ferdi hürriyetleri gerek milli murakabeyi en geniş surette dağlamak imkânlarını vermiştir.

Memleketi Ortaçağdan kalma bir takım zararlı müesseselerden koruyabilmek ve irticaı kırmak maksadıyla 1925’ten sonraki yıllarda siyasi hürriyetlerin bazı takyitlere uğratıldığını biliyoruz. Lâkin Türkiye Cumhuriyeti Devleti, Teşkilat–ı Esasiye Kanununun, demokratik ruhuna daima sadık kalmış ve cumhuriyetin kurucusu Büyük Atatürk bunu tamamıyla demokratik bir şekle ulaştırmak idealinden ölünceye kadar ayrılmamıştır.

Burada izaha lüzum görmediğimiz türlü sebeplerden dolayı muvaffakiyetsizlikle neticelenen Serbest Fırka tecrübesi bu maksatla yapılmış bir harekettir. Bu talihsiz tecrübenin uyandırdığı tepkiler neticesinde siyasi hürriyetlerin yeni bir takım tahditlere uğratıldığı inkâr edilemez. Bununla beraber cumhuriyet idaresinin her şeye rağmen demokratik tekâmül yolunda ilerlediğini gösteren teşebbüslerde vardır. Büyük Millet Meclisi seçimlerinde, müstakil mebuslara gittikçe daha artacak nispette yer ayrılması tecrübesini buna bir delil olarak zikredebiliriz.

İkinci Dünya Savaşı’nın belirmeye başlaması ve harp tehlikesinin memleketimizi daimi bir tehdit altında bulundurması pek tabii olarak siyasi hürriyetleri bir kat daha tahdide sebep olmuş ve bu suretle Teşkilat–ı Esasiye Kanunu’nun demokratik ruhundan biraz daha uzaklaşılmıştı. Gerçi CHP içinde ayrıca bir müstakil grup teşkili millî murakabede tek parti usulünden doğan zararların karşılanması yolunda bir tecrübe olmakla beraber kuruluşundaki gayritabiîlik dolayısıyla bundan da müspet bir netice alınmadığını görüyoruz.

Bütün dünyada, hürriyet ve demokrasi cereyanlarının tam bir zafer kazandığı demokratik hürriyetlere riayet prensibinin milletlerarası teminata bağlanmak üzere bulunduğu şu günlerde, memleketimizde de Cumhurbaşkanından en küçüğüne kadar bütün milletin aynı demokratik ülküleri taşıdığından şüphe edilemez.

Uzun asırlardan beri müstakil bir devlet olarak yaşayan Türkiye’de hatta okuyup yazma bilmeyen vatandaşların bile siyasi hürriyetlerini şuurla kullanacak bir seviyede bulundukları inkâr kabul edilmez bir hakikattir. Okuyup yazma bilmeyen köylüler arasında bile dünyanın en değerli idare ve siyaset adamlarını yetiştirmiş olan milletimizin bilhassa cumhuriyet idaresinin kuruluşundan beri yapılan hamleler neticesinde bundan 20 yıl evveline nispetle çok yüksek bir seviyeye erişmiş bulunduğu övünülecek bir gerçektir.

İşte bir taraftan iç hayatımızdaki bu mesut tekâmülün yarattığı siyasî olgunluk, diğer taraftan bugünkü medeniyet dünyasının umumî şartları daha ilk Teşkilât–ı Esasiye Kanunumuzda hâkim olan demokratik ruhu, bugünkü siyasî hayat ve teşkilatımızda kuvvetle tecelli ettirmek zamanı geldiği kanaatine bizi sevk etmiş bulunuyor. Bunun bir an evvel gerçekleşmesi yönündeki düşüncelerimizi şöyle hülasa ediyoruz:

1) Milli hâkimiyetin en tabiî neticesi ve aynı zamanda dayanağı olan Meclis murakabesinin anayasamızın yalnız şekline değil, ruhuna da tamamıyla uygun olarak tecellisini sağlayacak tedbirlerin alınması.

2) Yurttaşların siyasî hak ve hürriyetlerini daha ilk Teşkilât–ı Esasiye Kanunumuzun gerektirdiği genişlikte kullanabilmeleri imkânlarının sağlanması.

3) Bütün parti çalışmalarının yukarıdaki esaslara tamamıyla uygun bir şekilde yeniden tanzimi.

Muhterem milletvekilleri arkadaşlarımızın, yüksek tasviplerine sunduğumuz bu teklifimizle, daha ilk kuruluşundan beri millî hâkimiyet gayesine erişmeyi, onu gerçekleştirmeyi hedef tutan CHP’nin ve bütün Türk Milletinin yüksek arzularına tercüman olduğumuza, Atatürk’ün idealine sadık kaldığımıza inanmış bulunuyoruz.

Cumhurbaşkanımızın 19 Mayıs 1945 tarihli nutuklarında: “Siyaset ve fikir hayatımızda demokrasi prensiplerinin daha geniş ölçüde hüküm süreceği hakkındaki fikirleri”, bu teklifimizin vakitsiz ve yersiz olmadığı hakkındaki inancımızı büsbütün kuvvetlendirmiştir.

Milletimizin bütün kuvvet ve iradesini temsil eden Büyük Millet Meclisi Parti Grubu arkadaşlarımızın Türkiye Cumhuriyeti’ne ve Türk Milletine dünya demokrasileri arasında şerefli bir mevkii sağlayacak olan bu teklifi.; Kendi öz düşüncelerinin bir ifadesi gibi telakki edeceklerinden asla şüphe etmediğimizi bir defa daha tekrar eder ve takririmizin açık oturumda müzakeresini saygılarımızla rica ederiz.”

Ankara, TBMM - 07 Haziran 1945

İzmir Mebusu Mahmut Celal Bayar, İçel Mebusu Refik Koraltan,

Aydın Mebusu Adnan Menderes, Kars Mebusu Fuat Köprülü,

(*) Bu takrir (önerge), özgürlükleri kısıtlayan rejimi daha fazla sürdürmenin doğru olmayacağı, anayasal hak ve özgürlüklerin tanınması gerektiği üzerinde durmuş ve en nihayetinde “memlekette demokratik usullerin daha geniş şekilde tatbikine geçilmesi” amacını taşımıştır.