DEMOKRATLAR KULÜBÜ : 14 MAYIS (BEYAZ İHTİLÂL & DEMOKRASİ, ADALET, EŞİTLİK VE HUKUK BAYRAMI) NACİ AKIN

12 Mayıs 2016 Perşembe

14 MAYIS (BEYAZ İHTİLÂL & DEMOKRASİ, ADALET, EŞİTLİK VE HUKUK BAYRAMI) NACİ AKIN

14 MAYIS "DEMOKRASİ BAYRAMI"

NACİ AKIN

Cumartesi günü 14 Mayıs, Türk siyasi hayatında önemli bir gün. Sadece demokratlar için değil, ortak aklı, demokrasiyi, millet egemenliğini, çok sesliliği, çok partililiği, katılımcılığı, çoğulculuğu, adalet ahlâkı ve hukukun üstünlüğünü, kuvvetler ayrılığını benimseyen herkes için önemli bir gündür 14 Mayıs.

Neden mi?
Çünkü O gün Türkiye Cumhuriyeti tarihinde ilk kez iktidarın, kansız, darbesiz, hilesiz, entrikasız, milletin hür iradesiyle değiştiği gündür. Çünkü o gün vatandaşlarımızın, tebaa olmaktan kurtulup hür ve eşit yurttaşlar olduğunu anladıkları gündür. Çünkü o gün halkın baskılara, keyfiliğe, oligarşiye, kendilerini yok sayan tek parti, tek şef dönemine son verdiği gündür. Çünkü o gün tüm vatandaşlarımızın, ülkemizin altına imza koyduğu insan hakları evrensel beyannamesinde yer alan, temel hak ve özgürlüklere, düşünce ve ifade hürriyetlerine, din ve vicdan hürriyetlerine gerçek manada kavuşabilmenin önünün açıldığı, herkesin inancının gereğini özgürce yaşayabilme hakkına kavuştuğu gündür.
BEYAZ İHTİLÂL
Biz bu günü, hiçbir zaman dedelerimizin de içinde yer aldığı Demokrat Partinin zafer günü olarak görmedik. Demokrasinin, milli iradenin zaferi olarak gördük. Mustafa Kemal'in işaret ettiği egemenliğin bilâ kaydı şart millete ait olduğu düsturunun gerçekleştiği gün olarak gördük. Türkiye'nin hür dünya milletleri arasında itibarlı bir yere sahip olabilmesinin adımının atıldığı gün olarak gördük. Tüm dünya da böyle gördü, basın, üniversiteler, tarafsız gözlemciler, bilim adamları da böyle gördü. Üzerinde sayısız bilimsel araştırmalar yapıldı, doktora tezleri, makaleler, dizi yazılar yazıldı. Nedenleri araştırıldı, enine boyuna irdelendi, analiz edildi. Aslında bu gün bu açıdan bakıldığında Türk siyasi hayatında da bir dönüm noktasıdır.

14 MAYIS 1951 & İLK BAYRAM/İLK KUTLAMA

O yüzden 14 Mayısı Demokrasi Bayramı olarak kutluyoruz.

Bu geleneği yıllar önce başlattık. Benim de içinde yer aldığım AP (Adalet Partisi) gençlik Kolları Genel Merkezi tarafından çevre eski bakanımız Sayın Hamdi Üçpınarlar'ın genel başkan olduğu 1977 yılı 14 Mayısında başladı bu gelenek.

Aslında Mayıs ayı olumlu ya da olumsuz birçok özel güne sahiptir.

Gurur günleri de vardır, kara lekeler de.
19 Mayıs, işgal edilmiş topraklarımızın yeniden kurtarılması, fiilen sonlandırılmış koca Osmanlı Devletinin Anadolu topraklarında yeniden ses vermesi, özgürlük ve bağımsızlığımızın yeniden kazanılması için başlatılan Milli Mücadele hareketinin işaret fişeğinin atıldığı gündür.
29 Mayıs, çağ açıp çağ kapayan, Peygamber efendimizin iltifatına mazhar olan, büyük komutan Fatih Sultan Mehmet Han'ın İstanbul'u fethettiği gündür.
3 Mayıs Dünya Türklerinin dayanışma günüdür.
13 Mayıs Karamanoğlu Mehmet Beyin Türkçeyi Anadolu'da ilk kez resmi dil olarak ilan ettiği gün ve Türk Dili Bayramıdır.
27 Mayıs maalesef siyasi tarihimizin kara bir günüdür.

Türk siyasetinin ve demokrasi tarihimizin 14 Mayısta elde ettiği kazanımları ve itibarı bir çırpıda yok eden, darbeler, muhtıralar dönemini başlatan, anayasa ve hukuku ayaklar altına alan meşum bir gündür
Bunlara şimdi bir de 4 Mayıs eklendi. Nedir 4 Mayıs?
24 milyon seçmenin %49,5 oyla iktidara getirdiği başbakanın, parti içi sivil bir darbe ile indirildiği gündür. Nerede kaldı milli irade? 14 Mayısı dillerinden düşürmeyenler, 14 Mayısın özüne ve ruhuna ihanet etmişler, milli şef dönemine duydukları özlemi dışa vurmuşlardır.
1938 yılında İsmet İnönü'nün Cumhurbaşkanı seçilmesiyle başlayan Milli Şeflik döneminde başbakanlığa getirilen 5 başbakanın hangisi milli iradeyle gelmiştir? Hangisi sandıktan çıkmıştır?
Hiçbiri…

Refik Saydam, Şükrü Saracoğlu, Recep Peker, Hasan Saka ve Şemsettin Günaltay da Milli Şef İnönü'nün isteği doğrultusunda o makama oturmuşlardır. Hangisini tanıyorsunuz? Ben söyleyeyim sadece merhum Saracoğlu'nu tanıyorsunuz o da Fenerbahçe stadına adını verdiği için. Bu kişiler hangi yolla başbakanlığa gelmiştir, hangisi milletin tercihi ile o makama oturmuştur?

Hiçbiri...
Bu millet 14 Mayıs 1950'de Milli Şefliğe de, oligarşiye de, tek parti faşizmine de "yeter söz milletindir" demek suretiyle son vermiştir. Bugün ülkemiz yeni bir 14 Mayısın özlemi içindedir. Yeter artık, söz de milletindir, hak da milletindir. İster sağcı, ister solcu, ister dindar, ister laik, ister ulusalcı, ister küreselci ne olursanız olun önce demokrat olun. Millet egemenliğine inanın, 14 Mayıs ruhuna sahip çıkın. Göstermelik değil özde sahip çıkın, sandığa inanın, sandığa güvenin. Yeni bir 14 Mayısı el birliği ile bu millete yaşatalım, milletin oyuna da onuruna da sahip çıkalım. Bugün ülkemiz gerçekten yeni bir 14 Mayısa ihtiyaç duymaktadır.

Yeter. Söz Milletindir!…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Cumhuriyet Halk Partisi; (CHP) TBMM Grup Başkanlığı ve Parti Genel Başkanlığı’na,

“Daha kuruluşundan beri, Türkiye Cumhuriyeti’nin ve CHP’nin en esaslı umdesini teşkil eden demokrasi prensiplerine tamamıyla tatbiki sayesinde refah ve saadete kavuşacağı kanaatine bağlanmış olan vatandaşların bütün memlekette ve bilhassa partimiz mensupları arasında en büyük ekseriyeti teşkil ettikleri şüphesizdir. İşte bu kanaatledir ki milletçe özlenen bu amacın gerçekleştirilmesi için lüzumlu gördüğümüz tedbirleri partimizin meclis grubuna arz ve teklif etmeyi borç bildik.

Atatürk’ün ölmez adına bağlı olan mukaddes Kurtuluş savaşımızdan doğan Türkiye Cumhuriyeti ilk Teşkilat–ı Esasiye Kanunu ile dünyanın belki en demokratik anayasasını meydana getirmiş ve bu sayede gerek ferdi hürriyetleri gerek milli murakabeyi en geniş surette dağlamak imkânlarını vermiştir.

Memleketi Ortaçağdan kalma bir takım zararlı müesseselerden koruyabilmek ve irticaı kırmak maksadıyla 1925’ten sonraki yıllarda siyasi hürriyetlerin bazı takyitlere uğratıldığını biliyoruz. Lâkin Türkiye Cumhuriyeti Devleti, Teşkilat–ı Esasiye Kanununun, demokratik ruhuna daima sadık kalmış ve cumhuriyetin kurucusu Büyük Atatürk bunu tamamıyla demokratik bir şekle ulaştırmak idealinden ölünceye kadar ayrılmamıştır.

Burada izaha lüzum görmediğimiz türlü sebeplerden dolayı muvaffakiyetsizlikle neticelenen Serbest Fırka tecrübesi bu maksatla yapılmış bir harekettir. Bu talihsiz tecrübenin uyandırdığı tepkiler neticesinde siyasi hürriyetlerin yeni bir takım tahditlere uğratıldığı inkâr edilemez. Bununla beraber cumhuriyet idaresinin her şeye rağmen demokratik tekâmül yolunda ilerlediğini gösteren teşebbüslerde vardır. Büyük Millet Meclisi seçimlerinde, müstakil mebuslara gittikçe daha artacak nispette yer ayrılması tecrübesini buna bir delil olarak zikredebiliriz.

İkinci Dünya Savaşı’nın belirmeye başlaması ve harp tehlikesinin memleketimizi daimi bir tehdit altında bulundurması pek tabii olarak siyasi hürriyetleri bir kat daha tahdide sebep olmuş ve bu suretle Teşkilat–ı Esasiye Kanunu’nun demokratik ruhundan biraz daha uzaklaşılmıştı. Gerçi CHP içinde ayrıca bir müstakil grup teşkili millî murakabede tek parti usulünden doğan zararların karşılanması yolunda bir tecrübe olmakla beraber kuruluşundaki gayritabiîlik dolayısıyla bundan da müspet bir netice alınmadığını görüyoruz.

Bütün dünyada, hürriyet ve demokrasi cereyanlarının tam bir zafer kazandığı demokratik hürriyetlere riayet prensibinin milletlerarası teminata bağlanmak üzere bulunduğu şu günlerde, memleketimizde de Cumhurbaşkanından en küçüğüne kadar bütün milletin aynı demokratik ülküleri taşıdığından şüphe edilemez.

Uzun asırlardan beri müstakil bir devlet olarak yaşayan Türkiye’de hatta okuyup yazma bilmeyen vatandaşların bile siyasi hürriyetlerini şuurla kullanacak bir seviyede bulundukları inkâr kabul edilmez bir hakikattir. Okuyup yazma bilmeyen köylüler arasında bile dünyanın en değerli idare ve siyaset adamlarını yetiştirmiş olan milletimizin bilhassa cumhuriyet idaresinin kuruluşundan beri yapılan hamleler neticesinde bundan 20 yıl evveline nispetle çok yüksek bir seviyeye erişmiş bulunduğu övünülecek bir gerçektir.

İşte bir taraftan iç hayatımızdaki bu mesut tekâmülün yarattığı siyasî olgunluk, diğer taraftan bugünkü medeniyet dünyasının umumî şartları daha ilk Teşkilât–ı Esasiye Kanunumuzda hâkim olan demokratik ruhu, bugünkü siyasî hayat ve teşkilatımızda kuvvetle tecelli ettirmek zamanı geldiği kanaatine bizi sevk etmiş bulunuyor. Bunun bir an evvel gerçekleşmesi yönündeki düşüncelerimizi şöyle hülasa ediyoruz:

1) Milli hâkimiyetin en tabiî neticesi ve aynı zamanda dayanağı olan Meclis murakabesinin anayasamızın yalnız şekline değil, ruhuna da tamamıyla uygun olarak tecellisini sağlayacak tedbirlerin alınması.

2) Yurttaşların siyasî hak ve hürriyetlerini daha ilk Teşkilât–ı Esasiye Kanunumuzun gerektirdiği genişlikte kullanabilmeleri imkânlarının sağlanması.

3) Bütün parti çalışmalarının yukarıdaki esaslara tamamıyla uygun bir şekilde yeniden tanzimi.

Muhterem milletvekilleri arkadaşlarımızın, yüksek tasviplerine sunduğumuz bu teklifimizle, daha ilk kuruluşundan beri millî hâkimiyet gayesine erişmeyi, onu gerçekleştirmeyi hedef tutan CHP’nin ve bütün Türk Milletinin yüksek arzularına tercüman olduğumuza, Atatürk’ün idealine sadık kaldığımıza inanmış bulunuyoruz.

Cumhurbaşkanımızın 19 Mayıs 1945 tarihli nutuklarında: “Siyaset ve fikir hayatımızda demokrasi prensiplerinin daha geniş ölçüde hüküm süreceği hakkındaki fikirleri”, bu teklifimizin vakitsiz ve yersiz olmadığı hakkındaki inancımızı büsbütün kuvvetlendirmiştir.

Milletimizin bütün kuvvet ve iradesini temsil eden Büyük Millet Meclisi Parti Grubu arkadaşlarımızın Türkiye Cumhuriyeti’ne ve Türk Milletine dünya demokrasileri arasında şerefli bir mevkii sağlayacak olan bu teklifi.; Kendi öz düşüncelerinin bir ifadesi gibi telakki edeceklerinden asla şüphe etmediğimizi bir defa daha tekrar eder ve takririmizin açık oturumda müzakeresini saygılarımızla rica ederiz.”

Ankara, TBMM - 07 Haziran 1945

İzmir Mebusu Mahmut Celal Bayar, İçel Mebusu Refik Koraltan,

Aydın Mebusu Adnan Menderes, Kars Mebusu Fuat Köprülü,

(*) Bu takrir (önerge), özgürlükleri kısıtlayan rejimi daha fazla sürdürmenin doğru olmayacağı, anayasal hak ve özgürlüklerin tanınması gerektiği üzerinde durmuş ve en nihayetinde “memlekette demokratik usullerin daha geniş şekilde tatbikine geçilmesi” amacını taşımıştır.